Güçlü Psikoloji için en etkili yol nedir? Elbette Saçmalamayı Öğrenmek.. Şöyle açıklayayım: Birisi bana, “Ne yapsam bana çok iyi gelir, tek başıma benim içinde bulunduğum ruh halini düzeltir?” diye sorsa, ona hiç düşünmeden “Saçmalamayı çok sev” derdim. Ve evet, gerçekten saçmalamayı çok sevin. Çünkü güçlü psikolojinin en önemli göstergelerinden biri, kendinize bu özgürlük alanını tanıyabilmenizdir.
Peki neden? Güçlü bir psikolojiye sahip olmak, prangalarından arınmış şekilde, kendini bir yere hapsetmediği anlar yaşamakla mümkündür. Bunun en kestirme yolu da saçmalamaktır. Bu size, özgür olma ehliyetini kazandırır. Ayrıca bu tıpkı nefes almak veya su içmek gibi, ruhunuzun temel ihtiyaçlarındandır.
Hayatımızda kendi rollerimizin içine o kadar sıkışıyoruz ki, bazen sadece bir “insan” olduğumuzu unutuyoruz. Örneğin, ben bir psikolog olarak hayatımın her anında bu rolü oynayamam. Ailemle, arkadaşlarımla veya farklı sosyal ortamlarda sürekli analiz eden, ölçen biri olamam. Bu, psikolojik dayanıklılığı zorlayan bir yüktür.
İşte mesele tam da burada başlıyor. O kadar çok sıfatlarımızla bütünleşiyoruz ki, hiç saçmalamıyoruz. Anlam yüklediğimiz şeylerin peşinden koşarken, kendimizi daha kötü hissederken buluyoruz. Belki hayatta ilerliyoruz ama duygularımızı yok sayarak, kim olduğumuzu bilmeden ilerliyoruz. Güçlü psikoloji, kendiniz olma cesaretinden geçer.
Bize hep “mantıklı ol”, “önce düşün taşın sonra hareket et”, “ayıp olur”, “insan ne der?” gibi şeyler söylendi. Peki, bizim kendi içimizdeki o ‘insan’ ne diyor? Onun sesini duymamak için ne kadar çaba sarf ediyoruz?
Mesela, bir kafede içinizden gülmek geldi ama “etraftakiler ne düşünür?” diye içinize attınız. Veya evde yalnızken dans etme isteği geldi, “ya biri görürse?” diye yapmadınız. İşte bu anlarda, kendi hapishanenizin gardiyanı oldunuz. Güçlü bir psikoloji, bu gardiyanlığı bırakabilmektir.
Saçmalamak, sorumsuzca veya zarar verici davranmak değildir Bilhassa bahsettiğim, içimizdeki o saf, filtresiz, “aslında ben buyum” diyen çocuğa izin vermektir. O çocuk, henüz “ayıp” veya “mantık” kavramlarını bilmez. Sadece hisseder ve bu hissi yaşamak ister.
Çocukken neden bu kadar mutluyduk? Çünkü saçmalama iznimiz vardı. Büyüdükçe, “ayıp, yasak, mantıksız” duvarlarını ördük. Ve şimdi o duvarların arasından “Acaba özgür müyüm?” diye sorguluyoruz. İşte güçlü psikoloji için “saçmalamak”, göründüğünden çok daha derin bir özgürlük pratiğidir.
Saçmalamak, en basit tanımıyla, “kendi kurallarınızın dışına çıkmaktır.” Zihnimizde yazılı görünmez bir “kural kitabı” ile yaşıyoruz. Saçmalamak, bu kitabı bilinçli olarak bir kenara fırlatıp, bir süreliğine özgürce sayfaların dışına çıkmaktır. Bu bir isyan değil, bir nefes molasıdır.
“Her zaman mantıklı olmalıyım” kuralınız varsa, anlamsız bir şey için kahkaha atmak onu deler.
“Yaptığım şeyin bir amacı olmalı” kuralınız varsa, hiçbir şeyi temsil etmeyen renklerle bir kağıdı boyamak o kuralı geçersiz kılar.
Kendi kurallarınızın dışına çıktığınız her an, içinizdeki şu farkındalığı beslersiniz: “Bak, kuralımı çiğnedim ve dünya yıkılmadı. Hatta daha özgürüm.” Bu his, size katı bir “kural koyucu” olmadığınızı, güçlü ve esnek bir psikolojiye sahip olduğunuzu hatırlatır.
Bu küçük saçmalama anları biriktikçe, kendinizi daha hafif hissedersiniz. Çünkü insan sadece yaptığı işler ve taşıdığı unvanlar kadar değil; kendine izin verdikleri kadar da vardır.
Eğer bu yazıyı okuyorsanız, muhtemelen uzun zamandır güçlü durmaya çalışıyorsunuzdur. Ama unutmayın: Gerçekten güçlü psikoloji, bazen her şeyi kontrol etmek değil, kendinize bir anlığına bile olsa serbestlik tanımaktır. Hayat, ciddi işlerin arasında nefes almayı unuttuğumuzda bizi sıkar.
Biz bir rolden ibaret değiliz. Biz, içimizdeki o saçmalayabilme cesaretini taşıyan insanlarız.
Kendinize iyi bakın. Ve lütfen… bol bol saçmalayın. Çünkü bazen en ciddi iyileşme ve güçlü psikoloji, en saçma görünen yerden başlar.
Ayrıca mutlu olmak için uygulayabileceğiniz 10 etkili yöntemi öğrenmek için tıklayın.
