Aşırı duygusalım diyorsan, eminim ki hayat senin için zaman zaman çok zorlayıcı oluyordur. Çünkü senin duyguların daha derin, algıların daha keskin. Bu da başkalarının kolayca geçtiği olayların sende daha güçlü izler bırakmasına neden oluyor. Ama unutma, bu bir eksiklik değil. Aksine, duygusal olmak seni daha anlayışlı, empatik ve sevgi dolu biri yapar.
Bu yazıda sana “aşırı duygusalım ama artık bu duygularla başa çıkmak istiyorum” diyorsan yardımcı olacak 3 önemli psikolojik davranış kalıbından bahsedeceğim. Amacım seni o duygusallıktan kurtarmak değil, onu daha sağlıklı bir şekilde yönetmeni sağlamak.
Eğer “aşırı duygusalım ve insanlara karşı çok hassasım” diyorsan, büyük ihtimalle onların hislerini kendine dert ediyorsundur. Birisi mutsuz olduğunda, hemen onun yanında olmaya, derdini çözmeye çalışıyorsun. Hatta kendi duygularını ikinci plana atarak onun duygularını önceliyorsun.
Ama şunu bilmelisin: Başkalarının hislerini tamamen üstlenmek seni zamanla içten içe tüketir. Duygusal destek vermekle duygusal sorumluluk almak aynı şey değildir. Birine “Yanındayım” demek, onun yaşadığı süreci onun yerine yaşamak değildir.
Kendi sınırlarını korumadan herkese koşulsuz destek olmaya çalışmak, seni yorar ve ilişkilerini sağlıksız hale getirir. Bu yüzden şunu kendine hatırlatmalısın: “Ben onun yanında olabilirim ama onun duygularını taşımak zorunda değilim.”
Birçok kişi gibi sen de belki diyorsun ki, “aşırı duygusalım, birini sevince içimden gelen her şeyi yaparım.” Gerçekten de sevdiklerine içtenlikle bağlanıyor, küçük detayları önemsiyor, onların mutluluğu için elinden geleni yapıyorsun.
Ama zamanla o çabaların karşılık bulmadığında, bunu dile getirmiyor, içine atıyorsun. Sessizce kırılıyor, içten içe uzaklaşıyorsun. Bu da seni duygusal olarak tüketiyor.
Sevgi karşılıksız verilebilir elbette. Ama unutma, herkesin sevgisini gösterme şekli farklıdır. Senin gibi biri uzun mesajlarla sevgisini anlatırken, bir başkası sadece yanında durarak hislerini gösteriyor olabilir.
Eğer beklentilerin karşılanmadığında kırılıyorsan, bu çok insani. Ama bu kırgınlığı bastırmak yerine duygularını ifade etmen, ilişkilerin daha sağlıklı olmasını sağlar.
Aşırı duygusalım ve bu yüzden hep geri planda kalıyorum diyorsan, belki de artık sevgi verirken kendini unutmamayı öğrenmenin zamanı gelmiştir.
Birçok aşırı hassas insan gibi sen de “Aşırı duygusalım ve sürekli insanların beni sevmesini istiyorum” diye düşünebilirsin. Bu da seni sürekli onay arayışıyla yaşamaya iter. Sürekli birilerini kırmaktan korkarsın, “yanlış anlaşıldım mı?” diye düşünürsün, hatta en küçük mesafeyi bile kişisel algılarsın.
Bu durum seni zamanla kendi sınırlarını silmeye iter. Çünkü herkesin sevgisini kazanmak uğruna kendinden vazgeçersin. Ama işte tam da burada kendine sorman gereken şu: “Şu anda yaptığım şeyi gerçekten istediğim için mi yapıyorum, yoksa sadece sevilmek için mi?”
Cevabın ikinciyse, durman gerekiyor. Çünkü bu şekilde yaşamak uzun vadede seni yorar, hatta kendine yabancılaştırır.
Gerçek öz saygı, herkes seni sevdiğinde değil, sen kendini tanıyıp olduğun haliyle kabul ettiğinde oluşur. Ve bu da ancak kendi sınırlarını koyarak, duygularını bastırmadan yaşadığında mümkün.
“Aşırı duygusalım” demek, zayıf biri olduğun anlamına gelmez. Aksine, hayatı daha derin yaşayan, sevgiyi daha güçlü hisseden biri olduğunu gösterir. Ama bu güzel yönün, eğer dikkat etmezsen seni tüketebilir.
Bu yazı, aşırı duygusallığını bir dezavantaj değil, yönetilebilir bir güç olarak görmen için yazıldı. Artık sadece başkalarına iyi gelmek değil, kendine de iyi gelmek zorundasın.
Unutma: “Aşırı duygusalım ama kendimi sevmeyi ve korumayı da öğrenebilirim.” Bu yolculukta atacağın küçük adımlar bile seni daha güçlü, daha dengeli ve daha huzurlu biri yapabilir.
